Ellerim o kadar çirkin ki.
Bizimkilerin doyumsuzluğu evdeki çekmecelerden taşıyor her sabah. İçeriden aklımı kaçırmama neden olacak her türlü bağrışma. Sanki en sevdiğim şarkının sözlerini bilmiyorum. Sanki en sevdiğim şeyin ne olduğunu itiraf etsem benim olmaktan vazgeçecek. Bu kısımları hiç bilme. Ben aslında sana sayfalarca şarkı söylerim ama sahneler de bana yakışmıyor artık. Ne zaman bu oldu bilmiyorum ama öyle bir yerinden girdin ki kanıma. Hayatımın ortasından geçtin. Böyle bi zaman yok. Yalvarırım bu defa kanatmadan. Bu defa uyanık. Bu defa sayıklamadan. Saçlarına dünyanın en saçma şiirlerini yazıyorum. Çocukluğumdan geçiyorsun ve çocukluğuma aşık oluyorum. Ne zaman anlatsam aptallıklarımı, komik olmasalar da gülümsüyorsun. Bak çok zor her şey. Bak yaşlanmışım.O kadar sakinim ki. Son sigarandan vazgeçiyorsun. Sonra benden vazgeçeceksin. ve ben ne kadar sarsılsam da yere düşmicem söz. Ama gece olduğunda aklından çıkmam için nereye gideceksin? Peki güneşi geceleri nerede uyutacaksın? M.E bazen birazcık karışık ve biraz kadife olabiliyorsun
aynı annemin en yakın arkadaşımla bana diktirdiği elbise gibi ama sen ve ben bambaşka yerlerden aynı yöne bakabiliyoruz geçen gece elinde olmayan sebeplerle elini tutmayan insanlara ağladığın köşen, şimdi geleceğinin planlarını bozması ihtimaliyle dolu. hem yumuşak hem de diktiğim yerden sökülebilecek kadar şekilsizsin doğru giden şeylerin ne kadar süre öyle devam edeceğini hesaplamadan edemiyorsun, kötü sonuçlardan kaçınayım derken iyilerini de altüst ediyorsun, sana büyüteç ile bakmaya çalışan herkes biraz daha ufaltıp kaçmış hayatından. sen ellerimde gördüğüm ama bir türlü geçiremediğin çiziklerden birisin. araba giderken bunca sene annemin nasıl benden bıkmadığını düşünüyorum. sonra bunca sene nasıl annemden bıkamadığımı. içimdeki korkular arasında sana dair bir şeyler arıyorum çünkü eğer bulabilirsem, annem gibi sen de benden hiç bıkmazsın biliyorum. bazen kalkıp gidesim geliyor her şeyi mahvetmek üzere olduğumu bildiğim için. bazen seni masada, hatalarınla, ben yokken olduğun herkesle başbaşa bıraktığımı hayal ediyorum. içimde bir balık sana en çok yakışan kişinin ben olamayacağımı fısıldıyor kulağıma. sonra unutuyor, sonra yine lafı geçiyor ara ara. hayatını engelliyorsun hayatının içine ediyorsun diyip unutup aklıma kazıyor ihtimalleri. gitmek isteyeceksin biliyorum. sen gitmeden gidesim geliyor. ama bu kez her şey üzerime yıkılsın istiyorum. çünkü ilk kez ben hiçbir şey yapmadım. M.E |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|