Then, what are the firsts for?
If not for eternizing, appreciating and adhering to? I was always so ashamed to have a second, so I questioned Made the questions be the commemoration of the firsts. and so I always gave because I felt the liability. and I always will because it is just another window to the truth: to what we really are; soul detaining objects mislaid and forgotten. Gitmeden önce hoşçakal demeyi unutma. Pek hoş kalamamak gibi huylar edinesim tutar kendime. Kaçan uykularımın sebebi oluverirsin sarhoş gecelere düşkünlüğünden. Kafamın içindeki milyon saçmalığı gözlerimden taşarken görebiliyor musun sahiden? Gelişin hiçbir zaman bir tanışma olmadığı için haksız çıkarım bu davadan. Haklı oluverirsin, bitmemiş bir hikayeye devam eder gibi davrandığından. Bize teğet geçmiş onlarca insandan sıyrılıp, bir terasın demirlerine benzer hasır bir koltuğa otururuz birlikte. Ne diyeceğimi çok iyi bilirim ama ağzımı açacak cesaretim kalmamıştır artık. Belki mutsuzdur ya da huysuzdur diye düşünmekten alamazsın kendini. Yine de, sanki ürkekliğimi anlamış gibi ellerime uzanmana gereksiz anlamlar yüklerim. Her şeyi bu kadar anlamlandırmaya çalışırsam, gün batmadan bizi sabote bile edebilirim. Sonra birkaç şarkı açarsın ve içine tıkıştırdığın duygularla yükselir o ilk nota Kendi duygularından birkaç duman çekmenin sarhoşluğuna kanarsın Sarhoşluğun gözlerime gerçeklik gibi görünürse yine hepsinin tek suçlusu sen olursun. Ne yaparsan yap bende suçlu, hikayede kahraman diye anlatılırsın. Ben de parmaklarımla bileklerimden aşağıya çekiştirip durduğum hırkaya sarılırım bu sırada. Hiç birlikte olmadığım insanları aldatma hissime uygun kırmızı bir ruj da dudağımda. Sanki hiç kalbim yokmuş gibi konuşurum kendi yararıma eğip büktüğüm cümlelerin ağırlığıyla. Ben de ezilirim sessiz sedasız ama zaten bunlar hep benim kafamda kurduğum şeyler olur. Benim hayali nefes kesintilerim, senin gerçekleri hep daha iyi biliyor gibi davranmalarının yanında cılız kalır. Sen uyuyakaldığında verdiğim koca nefeslerim tüm anılarımı silip götürecek bu gidişle. ve bunun tek sorumlusu- Bir insan tam olarak delirmeden önce nasıl tamamen kendisi olabilir ki? Melis Erdogan
0 Comments
|
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|