1 sene kadar evvel bi ara yazılarımı yazdığım ses tonuyla kaydediyim diye bir işlere kalkışmıştım.O işlere devam ediyorum:
Link 1
0 Comments
İttiniz en tepeden, olanca gücümle düşüyorum bi' hevesle altımdan çektiğin dünyaya.
Yukarıdan gökyüzüne kapaklanıyorum. O okul bahçesinde takılı kaldım ben, üstüne ne yaşadıysam o anı silip atamıyorum. Saçlarım değiyor kara deliklere, kirpik uçlarımda yıldızlar bana gidemediğim her yer kadar yakınsın, ve çok uzaksın; en az gittiklerim kadar. Hep geç kalışın başka birine yetişme telaşınmış o bahçe ortasında dikilirken gördüm. ve sırf ben değildim, tüm çocuklar gördü, sen gördün, allahın belası ağaçlar gördü. O çocukluğumu yaka paça aldın omuzlarımdan, hava soğuktu ısınamadım. Hiç istemedim, büyüttün. Sen bile beni acıtıyorsan ben kendime neler yapmam'dı artık, her şeye yumruklarımı sıkarak başladım. Ben de orada yapayalnız durup olası felaketlere deprem oldum. Yaşadıkça ölünmüyor, denedikçe ölünmüyor, kaza ile ölünmüyor; o çok inandığım insanlığın bittiğini gördükçe öldüm. Aramızda birkaç harf, yüzlerce kilometre ve bir rüya var. Raf ömrünü doldurup söylenmeden çöpe atılmış kelimeler var. ve bazen öyle zor ki. bazı geceler gökyüzü çekip gitmiş gibi. Hatırlayamayacağım kadar çok zaman geçsin istiyorum. Her ne ise, Fakat siz, Dengesizliğimi Beni incecik bir ipin üzerinde yürümeye zorlamadan önce düşünecektiniz. M.E Kilometrelerce süren bir çıkmaz ve papatya tarlası.Otobanın sol yanında güneş ışıkları çarpıyor tüm hatalarıma.Koyu kahve, yemyeşil, ellerim buz, göğsüm artık kaldıramıyor kalp kırıklarımı; yaslama kafanı omzuma, omzumda yakın bir yas oturuyor.Bu bir yara ve bu bir mutluluk.Saç örüklerime karışmış tütün ve boynumda yer etmiş hastane kokusu.Yine de ben böyle bir savaştan sağ çıkan hep sen ol isterim.Sana dokunma isteği.Sana doğru koşma.Seni,ellerinden başlayıp göz kapaklarınca öpme.Seni izleme, seni dinleme ve hep yanına oturma isteği.
Ben kimse ile yola çıkmazdım mesela, seninle bir yere varma heyecanı çok güzel.Lütfen içeri gir demek isterken nasıl git diyeceğim? Biz seninle çiçekli kanepelerde dizdize oturamayız.Ama biz seninle o kanepelerde kimle dizdize otursak birbirimizi ararız. Bak bu yarayı sev.Korkma kandan, dökülüp saçılmaktan.Bizden doğdu bu, kabullen.Olsun de.Olsun dersen geçecek. Ben çok küçüldüm artık. Ağladım. Mardin sokaklarında bir ağıttım, kulağımı tıkadım. Boynum eğik tanışmayı insanlara borçlandım. Neden böyleyim diye bağırdım neden neden neden Neden benim kalbim de öylece vazgeçemesin başka aşka çarpan bi' kalpten? Bana bir rahat nefes artık, Sana iyi geceler. Sen sağa sap buradan, Ben gidemem elimi bıraktığın sokak başından. Geçtiğin o yollara güvenme, Her şey dağılacak Ve enkaz ortasında pişman olmaya bile hakkın kalmayacak. Öptüğün kadınları üzme. Buna en çok annen kırılır. Sen iyileşemeyeceksin. Hiç öksüz bırakmadığım duygularımdan suratıma yediğim bu kaçıncı tokatsın? Bu da benim anneliğim, hep bi' kapı açılır sandım. Kapıları açasın var ama hiç ardında duramazsın. Sana çok geldim, yumrukladım, yıkıldım önünde;sen yoktun. Bunu sana hiç anlatamadım, keşke tanımasaydım seni 'yi aklıma ilişmiş bir hastalık söyletti. 3 kez öptüm sonra seni 8 kez 11 kez Ya o son öpüşümse Ya haberim olmadan bir vedaya mecbur kalırsam gece uyurken diye. Hoşçakal sen diye. Benden çok sonra bile. Birazdan gideceğiz, her şey böyle bıraktığı gibi kalacak. Haberi yok. Haber verebilecek kimse de yok çünkü kimsenin haberi yok. İşin aslı ben bu hikayeyi her gece farklı farklı okuyorum. Nasılsa ne anlatsam uyuyor çocuk, ve ben de çok yazıyorum M.E |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|