Kültürle ilişkilendirilmiş sayısız kurallar bütünü içerisinde serkeşlik ve uyum arasında yazılmakta olan bir hikaye insanın tarihi. Elleri kolları bağlı insan, merakı giderildikçe daha da artan, öğrendikçe unutan, içine girdiği ortamların ortalamasına dönüşen ve kendine giden yolu kendini yıkarak inşa eden biri. Bu düşüncenin ilk örnekleri kazınmış hiyerogriflerin anlatmak için köpürüp taşan işlevselliğine. Her şeyden önce kendini var edebilmek için hikayeleştirmeye muhtaç bir yazar Tanrı. İnsanın ve yol üzerinde rastladığı her yeni birinin en baştan başlayarak tanımlanabileceği bir döngüye aidiyeti.
İzimi kaybettirmek adına girdiğim tüm kılıkların toplamı kadarım. Yol sonlarında akla gelen o muhteşem şarkının nakaratına atlanılan bir andayım. Bazı şeyleri düşünmeden anlamanın mümkün olmadığını ben de görüyorum sizin gibi. Adını bilmediğim şairlerin o en güzel şiirlerinde ismi söylenememiş birkaç kişi. Her şeyi yazabilmeyi çok isterdim ama insanlar yanlışlıkla beni anlar diye ödüm kopuyor. Melis Erdogan
3 Comments
|
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|