Bir parçası sana ulaşmış, büyük bir kısmı tarihe öykü olmuş icatlar avuçlarında.
Bir avuç, Her şeyin biricik ölçüsü "insan" diye geveliyor içindeki çocuk. Bir şeylerin "herkese göreliği'nden" söz ediyorsun da 400bilmem kaçlı yıllarda sürüldü Protagoras bundan. Lineerleştirebildiği zaman ve köşelerini körelttiği dünyaya rağmen hala her şeyin ölçüsü olmayı kabullenemeyen "insan"- Bir avuç, Ve tüm rindanelerin yeryüzüne mahkum kalma ironisi kapışır mı tüm şairlerin şiir satma ironisiyle? Kulaklarda hala çınlıyor ilk günahın menfur kahkahası. Birkaç damla yağmur altında arındığını zannediyor eriyen kar tanesi. "Doğmak" günahını sırtlanabilmiş ise çoktan, son nefesine kadar erirken arındım sanar insan. Bir avuç, Yanlışa, tezata, uyumsuzluğa, ahlaksızlığa ve hata dolu davranışa- Güneş ve Ay sıra sıra katlanmaya karar vermiş kaos mucidi insana. Yalnızca bir avuç, Kime neler neler veren, kimine vermedikleriyle dökülür dudaktan. Yine de dökülür ahşap döşemesi 15 yıllık bir aile faciasına katlanamayan o yere. Bir avuç, Ya da göz; bir çift gözden önce avuçlara, sonra yere, sonra sanki sihirli bir şekilde göğe? Şimdi çok daha anlamlı geliyor İtalyan gencin Ponte di Rialto üzerinde bağır çağır inkar edişi. İnsan ki en derin köklerine delicesine bağlı, o kökler kuruduğunda, çeker gider silkeler gibi . Bir avuç, Tarafsız, tarifsiz, muhalif, iktidar, özgürlükçü, her biri, hiçbiri yani ben sadece çok sesli bir koroda notamı kaybetmiş biri. Çünkü ben de bir avuç- Kafamın içerisinden ellerime dökülen ve bazen yeterince gür olmadığından avuçlarıma tutunan, oradan da göğe çıkar yanılgısıyla boşluğa yönelttiğim bir avuç dua, Bir avuç içi kadar dua kaldı ellerimde, Ben infazların en sessizine isyan, imkanların haksızlığına küfür, insanların körlüğüne hayret, ama ben maalesef en çok -kendime dönerek secde ediyorum. Melis Erdoğan
1 Comment
|
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|