"İnsanın kendi içinde yuvarlanmasıdır-
Ama daha da evvelinde, yuvarlanmaya başlamadan hemen öncesi var. Tepeye çıktığı ilk anlardaki galibiyet hissi. Yapabileceğini gördüğünde birden her şey kendisinden ibaret. Henüz ineceğini bilmediği yokuşun tırmanışı saatler almışsa da hatırladığı yalnızca birkaç saniye. Bacak kaslarının yanması değil, dik tutamadığı beline kamburluk yerleşmiş-o değil, nefesi kesilip içine dolmuş tüm bıkkınlık ama o da değil. Tırmanışının bittiği ve zaferinin başladığını sandığı ilk saniyeler. Zaman sonunda kafasının içinde döndürmüyor akreple yelkovanı. Bir bitiş çizgisi var ve ona koştuğu yanılgısıyla meşru kılıyor tüm hatalarını. Her şey bu kadar soyut ve metafor içerikli değil tabi ki. Ama insan, en çok anlamından net emin olamadığı anları hatırlıyor. Önüne 15.yüzyıl kargaşası sergilesen ya da nispeten daha yakın zaman trajedisi Guernica; insan elle tutabildiği her şeye yaptığı gibi emin emin eleştirir. Düşüncesi, fikri, kendi eleştirisi heptir. Ta ki bir başka eser, öncekinin yerini alana dek. Elinde tek kalan artık kurgular, belki zaman kavramı, belki hissettikleri olur. Ama artık sol üst köşeye doğru yerleştirilmiş lambayı eleştirirken söylediklerini de, lambayı da hatırlamaz. Tırmanmak bu yüzden insanın hayatındaki hemen her yere yerleştirebileceği arka plandır. Devinim değildir tırmanış belli bir zaman sonra, mücerrettir. Ama insan en çok , başarıyı takip eden hüzünle fark eder kendinden verdiği şeyleri. Ve öfke takip eder tüm o ihtişamlı hayatı. Belki de her sabah oturup kendini 'yeterli' gördüğü ve daha da 'yettireceği' hayatına haksızlık edişi, bunu görmeye zaman ayırmamasından. Belki de etrafındaki her şeye hep kendi olarak bakmasından. Bu değiştirilebilen bir şey mi bilinmez; kimi ise bu eksikliği fark edip her şeyi yalın haliyle görmekten yuvarlanır kendi içinde. Yani ya bilinçli ve tanıdık bir ivme alır hayat; ya öylesine ve yabancı. Kaçışı olmayan bir senaryo; yazı stillerini değiştirir, oyuncularını, sahne dekorlarını, süresini, felsefesini... ama "insanın kendi içinde yuvarlanması--" diyor bir kadın. Ben cümlesini eksik bırakıyorum buraya. Tamamlanmayan şeyler hiç bitmez diye. M.E
3 Comments
|
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|