Ellerinden geçmeyecek parmak izleri.Her nefes alıp verişinin üstünden birkaç kalp kırığı geçti, ama kendi sırtına yaslanamayacağını anladığında bomboş bir meşguliyete kapılmış olacaksın. Bir boy aynası önünde beş dakika dikilip kaldığında bile gözlerinin ardındaki artık kirlenmiş, yanlış yöne büyümüş, yere düştükçe depreme sebep olmuş çocuğu inkar edeceksin. Susmak, yalan söylememek değil;yalan söyleyememektir.Bir yerlerde susmak gerekiyor biliyorsun, ama o yerleri altından kalkamayacağın sözler ederek kaçırdığın noktadasın.Sen hem kendin, hem ben, hem bir başkasısın.Yanıldın;çok zor oluyor ama tutuyorum kendimi.
Hiçbir şey, aslını iş işten geçmeden tanıyamaz o yüzden, her şey aslına rücu falan etmez. Her şey, basitliğe, korkaklığa ve çirkinliğe- Ben yazmasam da sürdürüyor bir hikaye kendini. M.E
0 Comments
|
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|